Broad Bay Otago Peninsula
- Zondag 7 febr. Vroeg opgestaan en alles in de auto geladen. Gaat wel snel als je zo weinig bagage hebt. Na eerst in Twizel getankt te hebben via highway 8 en 83 richting Dunedin gereden. Onderweg verse abrikozen gekocht en af en toe wat foto' s gemaakt. Doordat ik een afslag mistte kwam ik in Oameru uit, waar ik eigenlijk omheen had gewild. Toch kwam dit goed uit, want er waren veel winkels open. Ik heb nog wat kleding gekocht en een oplader voor de NZ telefoon en een USB steker. De wereldsteker en de oplader zitten ook in de koffer. Daarna naar Moeraki en op het strand naar de beroemde Moeraki boulds gaan kijken. Viel tegen, maar dat had ik al van Yvonne gehoord. Maar ja, je moet af en toe toch wat toeristisch doen. Het door mijn reisbureau aanbevolen visrestaurant was helemaal vol, dus maar ergens anders een hapje gegeten. Toen via Dunedin naar Broad Bay op het Otago Peninsula. De routebeschrijving was prima. Er stond dat ik bij nr 27 aangekomen, langs het huis naar beneden moest lopen. Rechtsaf een kleine tuin met vijver door en de sleutel zou in de deur zitten. Ik heb hier een hele leuke studio met een klein terras met uitzicht op de baai. Zonnetje, wijntje, wat wil je nog meer. Kennis gemaakt met de eigenaren, David en Ellis. Zij heeft me rondgeleid in de tuin, die tegen de steile helling ligt. Leuke moestuin, waar ik in mag plukken wat ik nodig heb, allerlei soorten sla, bieslook, courgette. David heeft me daarna nog wat wandelroutes geven en de benodigde kaarten. Morgen is Waitangi Day, een nationale feestdag waar het ontstaan van de staat Nieuw Zeeland in 1840 herdacht wordt. Alle winkels zijn dicht, dus ga ik morgen het schiereiland maar verkennen.
- Maandag 8 febr. Vanochtend naar het einde van het peninsula gereden, Taiaroa head. Het albatros centrum was pas om 11:30 uur open (ik was er om 10 uur) Er liepen al aardig wat mensen rond en er waren heeeel veeeeel meeuwen, die op de auto's gingen zitten en daar van alles achter lieten. Tot de albatrossen was nog 1 kilometer, maar je mocht nergens lopen. Daar kon je alleen met een excursiebusje heen. Ik had geen zin daar 1,5 uur op te wachten en ben naar het beginpunt van een wandeling naar Victory beach gereden. Over een gravelweg steil omhoog en weer naar beneden (zou mijn auto niet trekken Rita) en toen nog een stuk langs de Papanui inlet. Auto geparkeerd, die was nu geel van al het stof. In een uurtje door een soort duinlandschap, maar dan met hele hoge grassen en struiken tussen 2 pyramide vormige bergen naar het strand. Er liepen 2 mensen. In een kwartier ben ik helemaal naar het einde van het strand tot de rotsen gelopen. Daar zaten wel 15 zeehonden. Ze waren haast niet te zien, omdat ze dezelfde kleur als de rotsen hebben. Verder was er niemand. Op een steen heerlijk mijn broodje opgegeten en toen weer terug gelopen. Nog een Zwitsers stel gesproken en via een ander pad weer naar de auto. In Portobello wilde ik een ijsje kopen. Betalen met een creditcard kostte 3 NZD, nog meer dan het ijsje zelf. Dan maar geen ijs, morgen toch maar geld pinnen. Tot nu toe kon alles met de creditkaart, zelfs een flesje water.
- 'S Middags nog vanuit mijn huisje door weilanden, met veel schapen, omhoog naar de Highcliff road gelopen en nog een stuk verder omhoog tot je de zee aan de andere kant weer kon zien. Bijna terug struikelde ik en nu zit er een gat in mijn knie. Die kwam precies op een puntige steen terecht. Het leek mee te vallen, dus een pleister geplakt. Later ging het toch flink bloeden en nu zit ik maar met het pootje omhoog. Als ik mijn wandelstokken had gehad was het denk ik niet gebeurd. Morgen ga is maar een paar nieuwe kopen in Dunedin en ook hoge bergschoenen, want die koffer is nog steeds niet terecht.
- Allemaal bedankt voor de leuke reacties en tot de volgende keer.
Reacties
Reacties
Mooie uitzichten gezien op je trip, tot zo ver.
Wat zal het een vrij gevoel geven, zo groots en wat een rust.
Vallen en op staan, ga maar stokkken kopen, ook beter voor een beetje houvast de bergen op en neer.
Dunedin wonen kennissen van mij uit Schagen.
Genieten blijven, Nelly
Gister facetimen met mijn stoere moeder. Zegt ze: "er komt iemand aan, ik bel je zo terug". Krijg ik 1 minuut later een appje: "ga nu aan de wijn, bel later". Hahah, die moeder van mij die redt zich wel! Xx
Leuk reisverslag Ria. De berichten worden al uitvoeriger, want je wil al dat moois toch graag delen. Pech met de knie. Groot gelijk om de aankopen niet uit te stellen. Jammer, dat je voor Yvonne zo kort beschikbaar was, want het Skype-gesprek met José duurde toch langer dan die minuut.
Succes met je verplaatsing.
Leuk je verslagen te lezen. Je bent lekker sportief bezig. Hoop dat je geen last van je knie houdt. Veel reisplanner nog. Liefs van ons.
Ik geniet van je verhalen. Leuk al die internationale contacten en mooi dat je je niet uit het veld laat slaan door die koffer. Ik ben super trots op mijn vriendin en natuurlijk SPIJT SPIJT SPIJT. Haha
Hoi Ria,
Wat leuk om je verslagen te lezen. Ik dacht net wel: wat heeft ze al veel gedaan op maandag, terwijl het nog maar 12.00 is... even vergeten dat je dag daar eerder begint!!!
En wat doe je het goed: de reis op zich, maar ook het opvangen van tegenslagen! Nog mooie wandelingen gewenst!
Het blijft toch facinerend dat ik jouw via skype zondagavond ...voor jouw maandagochtend heb gesproken en even mee kon kijken naar je accomodatie. Jammer van de knieval ....was er geen mooie nieuw zeelander in de buurt? Bij die albatrossen zijn wij ook omgekeerd ...hebben er één in de verte zien vliegen en vonden we voldoende. Op het noorder eiland hadden we al heel veel Jan van Genten gezien op hun nesten gezien.
jouw volgende accomodatie is waar wij nooit geweest zijn..ben heel benieuwd! Jeetje ik wil ook weer, ben al aan het campers bekijken. 2017, 2018 ? Lieve groet
Wat een prachtige omgeving en een mooi uitzicht vanaf je terras. Zo stoer van je, om deze reis te maken! Laat je knie maar goed genezen, dan kun je weer mooie wandelingen maken!
Wat is het daar mooi en wat is het leuk om je reis "mee te maken"
Ik hoop dat je niet veel last van je knie hebt.
Groetjes
Dag Ria,
Wat heb ik weer genoten van je verhaal en de prachtige foto's, maar wel akelig van die knie. Hopelijk is het weer hersteld. Doe maar voorzichtig! Het allerbeste toegewenst en nog vele plezierige belevenissen.
Tot de volgende keer.
Hoi Ria,
We genieten van je verhalen en de mooie foto's.
Wel geschrokken dat je gevallen bent en je knie behoorlijk bezeerd hebt. Wees aub voorzichtig zodat je wel je reis kunt volbrengen. Groetjes van ons beiden.
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}