Abel Tasman
- Hallo allemaal, daar ben ik weer. Hopelijk is er niemand ongerust geworden, maar ik zat 3 dagen ongeveer aan het einde van de wereld zonder WiFi. Telefoon had wel bereik, dus dat was geruststellend.
- Zaterdag 27 febr. Eerst Yvonne gebeld met FaceTime. Zij is voor mij al jarig en ik weet niet of ik op het volgende adres WiFi heb. Om 7:45 uur weggereden, na eerst nog een foto van de zonsopkomst boven de oceaan gemaakt te hebben. Eerst een stuk langs de kust naar het noorden. Daarna een stuk droog binnenland tot Blenheim. De gebruikelijke boodschappen bij New World gedaan en verder over Hwy 63. Een lange weg , door een breed dal van de Wairau river. Aan alle kanten zie je silhouetten van de bergen. Een prachtig gezicht. Voor Saint Arnoud rechts af geslagen en via een aantal binnenwegen naar Motueka. Daar nog een lekker ijsje gehaald (op de terugweg kom ik er weer langs, hopelijk kan ik het nog vinden ha ha). Over een hele bochtige weg omhoog en weer omlaag en via Takaka naar de Wainui Bay aan het noordelijkste puntje van het Abel Tasman Park. Het laatste stuk gravel weg en ik moet me melden via de intercom bij de ingang. De bordjes "truckhouse" gevolgd en via een heel steil weggetje stond daar mijn onderkomen voor de komende 3 nachten. Een omgebouwde oude vrachtwagen, een soort Pipowagen maar dan zonder ezel. Glas in lood raampjes, bad en douche buiten, een apart eco toilet hokje en een fantastisch uitzicht op de baai. Maar wel een koelkast, stromend warm en koud water, waterkoker, gaspitten en een houtkachel (die heb ik met deze temperaturen niet nodig gelukkig). Eerst wist ik niet wat ik er van denken moest, na al die luxe onderkomens, maar het is wel heel knus en doet denken aan een grote camper. Eerst maar eens op zoek gegaan naar de eigenaar. Steile weggetje afgelopen en weer omhoog, verder het terrein op. Na enkele honderden meters omhoog kwam ik bij een huis. Daar zaten Nederlanders in en wisten me te vertellen dat de eigenaar wel bij je langs komt. Ze nodigden me meteen uit om straks een wijntje te komen drinken. Ik weer terug en er lag een welkomstbriefje voor Ria Johnson. Na me geïnstalleerd te hebben weer terug gelopen naar Rian en Bart en heerlijk op hun terras gezeten. Zij zaten hoger en hadden nog een weidser uitzicht. Ze gaan 3 maart ook over met de boot naar het noorder eiland. Onze ervaringen uitgewisseld en daarna in mijn truck wat gekookt en buiten opgegeten. Er liep ook nog een weka rond. Genoten van het mooie uitzicht en om 20 uur was het donker. Net nog een grote oplaadbare lamp gevonden om mee naar de wc te gaan.
- Zondag 28 febr. Toen ik wakker werd zag ik door mijn raampje boven de cabine een stralend blauwe lucht. Dat wordt dus een track door het Abel Tasman Park vandaag. Telefonisch busvervoer besteld naar Totoranui. De bus zou om 9:45 uur vertrekken van een parkeerplaats hier ongeveer een kilometer vandaan. Ik had al besloten mijn auto hier niet meer te gebruiken en ben gaan lopen. In een 12 persoons busje een half uur over een kronkelende gravelweg gehobbeld en we waren aan de andere kant aan de Tasman Bay. Daar was wel WiFi en ik kon even een Appje naar de kinderen sturen. Verder beperkt internet, anders had ik gauw wat op mijn blog gezet. Om 10:45 uur aan de wandeling begonnen. Mooi bospad en dan kom je bij Anapai Bay op het strand. Prachtig blauwe zee, geel zand, rotsen, een plaatje!! Stukje langs het strand en dan weer het bos in. Dit herhaalde zich nog een paar keer tot Mutton Cove. Daar om 12:30 uur gegeten op een bankje in de schaduw van een hele grote boom met een Engels stel. Raar zo' n boom bijna op het strand. De zon brandde weer behoorlijk en je blijft hier smeren. Eerst een laagje zonnebrand crème en dan nog anti insectenspul, anders word je lek gestoken door de sandfly's en andere beestjes. Weer verder door het bos en de afslag naar Separation Point genomen. Zou een uur extra zijn, maar het was nog vroeg. Schitterend uitzichtpunt met in de diepte nog een zeehond gezien. Toen bergje op bergje af naar Whariwharangie hut (what's in a name). Daar was het nog 6 km naar de parkeerplaats waar ik begonnen was. Eerst nog een stuk omhoog en daarna begon de afdaling over een breed pad. Steeds weer mooie uitzichten op de Wainui Bay. Het is met foto's niet vast te leggen hoe mooi het allemaal is. Om 16:45 uur was ik terug bij mijn truck. Moe maar voldaan en ik vond dat ik wel een koel biertje verdiend had.
Reacties
Reacties
Wat een prachtige omgeving en fantastisch weer, zo lijkt alles nog mooier! Ik kan me zo voorstellen dat je toch wel veel tijd nodig zult hebben om al die mooie indrukken op je in te laten werken......,en wij zijn weer blij dat er een verhaal is!!!
De foto's en verhalen zijn weer prachtig en jouw onderkomen in Abel Tasman ziet er geweldig uit...lekker gek! En overal op de wereld kom je die Nederlanders tegen
Wij gaan zaterdag naar Gouda naar Reinier en Letty die we 5 jaar geleden geregeld op onze tour in NZ tegen kwamen
Altijd weer gezellig om herinneringen en op stapel staande reizen te bespreken.
Veel plezier vandaag en morgen in Picton en geniet lekker verder...er komen nog veel mooie landschappen
Knuf
Hoi Mammaloe. Als vanouds bij het ontbijt weer genoten van je verhaal en prachtige foto's. Zeehond niet gevonden en stuur die houtkachel maar naar hier. Het was vannacht -6 ik moet zo weg dat wordt dus ruiten krabben. Brbr. Geniet van je wijntje en het mooie uitzicht. Liefs
Helemaal fantastisch. Dit is toch gewoon gaaf????
Blij dat er weer een verhaal van je is: kijk toch elke dag even en miste het de laatste dagen. Die Pipowagen: Meer heb je toch niet nodig, Ria! Maak je ook wat foto's van het interieur? Ben zo benieuwd!
Er is in Nederland ook animo voor zg. tiny houses...alleen het hoogstnoodzakelijke!
Verder geven je foto's een indruk, maar - net als in Noorwegen - is de natuur té overweldigend om vast te leggen. Vooral in-het-moment genieten! Dat lukt je volgens mij prima!! Kus!
Wat leuk om je verhaal weer te lezen,wat geniet je .En het weer is weer goed.Na twee mooie dagen giet het hier weer
Het vroor vannacht nog.
Knap dat je het alleen onderneem,maar je komt wel geregeld Nederlanders tegen wat ook leuk is.en weer mooie foto's.
Groetjes
Goed om je weer te lezen, Ria. Jaloersmakende foto's en verhalen. Dat doe je goed! Hartelijke groet !
Geweldig, wat een belevenissen heb je weer gehad. Vind het steeds enerverend wat er zoal op je pad komt. Het lijkt me weer enorm, een reisje om nooit meer te vergeten. Jouw Pipowagen steelt de show! Weer heel bijzondere foto's. Ik vind jou een geweldig stoer mens, dat je dit toch maar in je uppie onderneemt. Chapeau!!!
Daaag, blijf maar lekker genieten en tot de volgende keer.
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}