Omapere
18 mrt. 2016
🇳🇿
vanuit Nieuw-Zeeland
- Vrijdag 18 maart. Vandaag heb ik een strandwandeling gemaakt. Dat is hier wel heel iets anders dan onze Hollandse stranden. Ik kon vanuit mijn onderkomen zo het strand op lopen en ben eerst linksaf gegaan. Na 100 m de eerste hindernis, rotsblokken en boomstammen. Gelukkig maar een klein stukje en toen een strand met veel keien, waarbij het in de verte lijkt of er geen zand is. Maar tussen de stenen is steeds wel een stukje zand waar je je voeten neer kunt zetten. Een schitterende baai met een blauwe zee en een aardig brandende zon. Terwijl er regen voorspeld was. Wat wil je nog meer. Het is hier geen recht strand en het is iedere keer weer een verrassing wat er na de volgende bocht te zien is. Mijn gastheer had gezegd dat je dezelfde weg terug moet, maar ik kwam mensen tegen die zeiden dat er een trap omhoog was. Die zag ik in eerste instantie over het hoofd en ik besloot eerst nog wat verder te lopen. Ik kwam steeds dichter bij de hoge golven die ik gisteren al vanuit mijn terras zag. Wat is het hier mooi!!! Op een gegeven moment werden de rotsen me te hoog en ben ik teruggegaan naar de trap. Boven weer een heel mooi uitzicht. Toen via de weg teruggelopen naar Omapere en verder over een voetpad langs de weg naar Opononi. Daar wat gegeten en vervolgens via het strand weer terug.Op het laatst moest ik nog over wat rotsen en toen ik weer op het zand wilde stappen heb een nat pak gehaald omdat ik uitgleed. Geen ramp, ik was er bijna en na een heerlijke douche weer alles oké. Alleen mijn telefoon deed een beetje raar met opladen, maar dat is nu weer over.
- Dan de excursie naar het kauri bos. Om 18 uur vanuit het plaatselijke hotel vertrokken in een busje met een maori vrouw en een Nederlandse vrouw die ook alleen reist. Meestal waren er veel meer mensen en ze vond het wel leuk dat er nu zo'n klein publiek was. Het is hier tot ongeveer half acht licht. Ook was het inmiddels gaan regenen in Omapere, maar toen we in het Waipoua Forest waren was het droog. De kauri bomen groeien heel langzaam, nog geen centimeter per jaar. De onderste takken vallen met noest en al er af en de boom wordt steeds hoger en dikker. Na 800 jaar is het een volwassen boom. Er is nog maar 2% van de oorspronkelijke hoeveelheid over omdat het gekapt werd voor het mooie hout. Geen noesten en hele rechte stammen. Wat nog over is wordt door de Maori als heilig beschouwd en toen we het bos ingingen werd een een gebed gezegd in het Maori. Daarna moest je je schoenen afborstelen en over een desinfectiemat lopen. Dit om de bomen te beschermen tegen ziekmakende schimmels. Ze vertelde van alles over de geschiedenis en de vorming van zaailingen. We werden gewezen op verschillende kauri bomen, dat waren nog baby's, terwijl ik ze al zo groot vond. Op een gegeven moment leidde ze onze aandacht naar iets op de grond. Ze zong een lied en toen moesten we ons omdraaien en stonden oog in oog met Te Matua Ngahere, de vader van het bos. Een gigantische boom met een omtrek van 17 m en zo'n 50 m hoog. Hij bevat ruim 200 m3 hout. Heel imposant om te zien en als je dan beseft dat deze levende boom al 3500 jaar oud is begrijp ik wel waarom ze hier zuinig op zijn. Er groeide zelfs een andere boom boven op een afgebroken tak. Het begon inmiddels te schemeren en je hoorde alleen maar vogels. Hele aparte sfeer. Ook waren er de "The four Sisters" een boom die zich laag bij de grond in vieren vertakt. Op de terugweg zijn we nog een keer gestopt om de Tane Mahuta, heer van het bos, te bekijken. Ook weer zo'n hele grote van ongeveer 2000 jaar oud. Terug naar het busje moesten de zaklantaarns aan. Het was een indrukwekkende excursie, die ik niet had willen missen. Morgen naar Russell en onderweg een nieuwe band laten plaatsen.
Reacties
Reacties
19 mrt. 2016, 06:44
Goed om te lezen, dat nog echt aan het genieten bent.
De foto's ondersteunen je verslag prima en maken wel duidelijk hoe mooi het er is. Genieten ze nog.
19 mrt. 2016, 07:58
Heel mooi allemaal. Nog even genieten en dan helaas weer naar het platte Nederland.
19 mrt. 2016, 08:07
Wat een leuk verslag weer en een mooie foto's. Het is nu aftellen voor je maar geniet nog de komende dagen groetjes Rita
19 mrt. 2016, 14:01
O, wat is het weer enorm genieten van jouw verslag. Leuk al die mooie wandelingen, die je weer hebt gemaakt en die verrassende onverwachte gebeurtenissen. Wat zal het een omschakeling zijn als je weer terug bent in Schagen. Enfin geniet er nog maar van. Daaaag!
19 mrt. 2016, 17:12
Wat een mooie kustlijn en wat een afwisseling, strand,stenen en rotsen!
En dan 's avonds die Kauri excursie: wat indrukwekkend allemaal . Wat zouden die bomen in al die jaren beleefd en gehoord hebben? Kan mij goed voorstellen dat je onder de indruk was.
Liefs uit Ede
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!