Tongariro Crossing
- Zaterdag 5 maart. Om 6:30 uur stond ik klaar bij een shuttle busje maar er kwam niemand. Achteraf bleek dat ik ergens anders moest zijn. Enfin, ik kon toch met die bus mee en om 7:30 uur aan de wandeling begonnen. De Tongariro Crossing is een dagtocht van 19,4 km over vulkanisch landschap met een stijging van 800 m en een daling van bijna 1100 m. Je moet je met een busje naar het beginpunt laten brengen en je wordt aan het eindpunt weer opgehaald. Iedereen wordt geregistreerd, zodat er op het einde van de dag niemand achterblijft. Je hebt geen gids nodig. Het is een enorm populaire wandeling, vooral als het mooi weer is zoals vandaag. Er liepen wel hon-der-den mensen. Misschien wel 1000. Het eerste stuk ging geleidelijk omhoog door een heide en gras landschap. Ja, de heide bloeit hier nu. Het leek de Kalverstraat wel, steeds mensen voor en achter je die allemaal een verschillend tempo hebben. Wat dat betreft loopt het lekkerder als je alleen loopt. Maar niet geklaagd, het is schitterend weer en iedereen wil genieten. Daarna werd het steiler met veel trappen. Zagen er vrij nieuw uit. Die waren er 5 en 9 jaar geleden nog niet, denk ik. Steeds steiler omhoog tot op een soort zadel tussen twee vulkanen in. Daar waaide het heel hard en moest je weer en jas aantrekken. Vervolgens een heel recht stuk over wat leek een drooggevallen meer. Weer een stuk omhoog en langs een enorme rode krater met in de verte Blue Lake. Toen de afdaling door los zand en grijs (ging jij hier op je billen af José?) naar de Emerald Lakes. Drie meertjes met elk een andere kleur blauw tot groen. Schitterend en je rook de zwavel. Ik ging één keer onderuit, maar dankzij de stokken snel weer overeind. Zonder die dingen had ik deze tocht echt niet gedaan. Af en toe een pauze genomen om wat te eten en te genieten. In de verte zag je ook nog rook uit de grond komen. Allemaal erg indrukwekkend. Verder naar Blue Lake, ook al weer zoooo mooi. In een terugblik zag je steeds weer mensen als gekleurde stipjes op de bergen. De zon stond steeds voor je en dan was er veel tegenlicht. Dus de terugblikken waren het mooiste. Daarna begon de afdaling. Weer veel trappen en het pad was vaak belegd met een soort grastegels maar dan kleiner en van kunststof. Ze doen er wel veel aan om het de toeristen makkelijker te maken. Het laatste stuk door een bos en om 15:15 uur was ik bij de parkeerplaats. De bus zou als eerste om 15:30 uur vertrekken dus dat kwam goed uit. Ben best een beetje trots op mezelf want er lopen toch voornamelijk jonge mensen. Moe, maar erg voldaan zal ik vannacht vast goed slapen. Wat ik morgen ga doen moet ik nog bestuderen, maar er is hier genoeg te wandelen.
Reacties
Reacties
Je mag niet een beetje maar heel erg trots zijn op jezelf
Wat een mooi verslag.
Ja de afdaling voor de 3 meertjes heb ik op mijn billen gedaan. Volgende keer neem ik ook stokken mee.
Je verslag is weer erg mooi
Verdwalen kon niet met al die mensen hihi
Hoi Ria
Ik lees je leuke verhalen dagelijks maar heb nu ook maar eens wat foto's bekeken. Wat een vervreemdend landschap... zo groots .
Wat maak je een prachtige reis!
Ik lees in alles dat je volop geniet! En je mag nog een paar weken! Wat zal Schagen straks klein zijn. .
Hartelijke groet!
Zo te horen is de afdaling verbeterd. Mijn knieën vonden het op laatst niet meer leuk. Het is erg grappig die heel herkenbare foto's te zien. Na al jou verhalen moeten we zeker ook nog een x terug.
We hebben veel nog niet gezien!
Wat een onderneming, het lijkt wel een maanlandschap en dan die meertjes, zelfs op de foto's zijn de kleuren groen en blauw duidelijk zichtbaar, heel speciaal!
Wat ook een diversiteit aan landschappen, zo mooi.
Ben benieuwd of het in de buurt van Te Aroha ook zo mooi is...ik wacht in spanning af...groetjes.
Je hebt het gedaan!! Fijn dat het mooi weer was, het ziet er prachtig uit met die blauwe lucht. En heel herkenbare plaatjes inderdaad. Het is niet voor niks de mooiste wandeling van NZ he? Alhoewel ik me niet kan herinneren dat het zo druk was toen wij daar liepen..
Rita, een beetje laat, maar nog bedankt voor de felicitaties :)
Allemaal heel herkenbaar en ik loop in gedachten die track nog een keer. Wij begonnen al om 6 uur met die wandeling zodat wij de grote massa voor waren.
Die trappen waren er in 2000 nog niet.
Veel plezier nog.
Groet
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}