Flat tyre ofwel lekke band
- Donderdag17 maart. Zoals gebruikelijk weer op tijd vertrokken. Via de Whangapiro Valley Road, die ineens een stuk gravelweg werd, naar Hwy 1. Nog verder naar het noorden en westen met veel slingerwegen en grote witte en rose graspluimen. In Dargaville maar weer eens benzine getankt. Later langs de kust van de Tasman Zee weer een vlakker landschap. Vervolgens door het Waipoua Forest waar de beroemde kauri bomen staan. Daar hoor ik morgen meer van. Je kunt je dat in Nederland niet voorstellen, 18 km slingerweg met aan beide zijden alleen maar allerlei kleuren groen. Bij een bord " Forest Outlook" links af geslagen. Werd een hele slechte gravelweg en je weet hier nooit hoelang zoiets duurt als er geen afstand bij staat. Ik kon ook niet keren dus maar verder. Na bijna 2 km was er inderdaad een soort uitzichttoren maar het uitzicht viel tegen. Mede misschien ook door de bewolking. Het is trouwens wel 24 graden. Dus maar weer terug en toen ...... een eind verder na een brug kreeg ik een lekke band. Ik weet niet of ik ergens over of tegen ben gereden maar hij liep sissend leeg. Kon nog net veilig aan de kant gaan staan. Wat dan? Verhuurder bellen. Maar.... hier is geen bereik. Dan sta je wel even raar te kijken. Ik was net voor de brug langs een bord gekomen met "Visitor Centre Waipoua Forest" dus daar ben ik ingelopen. Maar ja, die afstanden weer, na elke bocht dacht ik, nog even om de volgende kijken. Na een kwartier lopen bij het centrum aangekomen en het was nog gelukkig open. Ik mocht met de vaste telefoon bellen en men zou iemand sturen. Kon wel een uur duren. Dus maar weer teruggelopen (had ik toch mijn beweging vandaag weer gehad). Toen wachten. Er stopte nog een vrouw die vroeg of alles oké was. De mensen zijn hier allemaal erg vriendelijk. Na ruim een uur kwam er inderdaad een auto en de meneer van de AA (wegenwacht) heeft de reserveband er op gezet. Hiermee mag ik niet harder dan 80 km/h rijden. Dus toen maar weer voorzichtig verder, nog 30 km. De dichtstbijzijnde plaats waar de band gemaakt kan worden is in Kaikohe, waar ik zaterdag langs kom. Daar kan ik voor 12 uur terecht, dus dat moet lukken. Ik ben nu in Omapere aan de Hokianga Harbour met weer een schitterend uitzicht vanaf mijn terras op de Tasman Zee en aan de overkant een hele grote zandbult. De zon gaat er nu onder en in de verte zijn hele hoge golven te zien. Van de schrik nog niet bedacht wat ik morgen ga doen. 's Avonds heb ik een excursie naar die kauri bomen. Dus wordt vervolgd. Allemaal de groeten uit een steeds tropischer wordend NZ.
Reacties
Reacties
Dat is dus mooi balen zo'n lekke band en dat je van de schrik nog niets heb bedacht wat je morgen gaat doen is heel begrijpelijk.....wel top hoe je het hebt opgelost. Eerst maar een lekker nachtje slapen en genieten van je uitzicht met hoge golven en grote zandbult......wit wijntje erbij misschien.
Wat een pech. Gelukkig niet echt in the middle of knoware. Hoop dat die reserve band het tot zaterdag uit houdt. Je laat je gelukkig er niet door uit het veld slaan en weet te genieten. Wat een afwisselend landschap. Morgen weer een mooie tocht en voor straks welterusten. Hier schijnt de zon en wordt het echt voorjaar. Liefs uit Leusden
Oef, dat is wel schrikken als je een lekke band hebt zo in de middle of nowhere. Enfin je hebt je benen weer gestrekt en een oplossing gevonden. Het is daar nooit saai, altijd wel een dag met belevenissen.
Nu maar weer genieten en de excursie naar de kauri bomen doen; daarna lekker slapen.
Wat zal je er gebruind uitzien als je terug komt, na jouw tropisch avontuur. Groetjes.
Nog een weekje en dan ben je er weer, we kunnen niet wachten. Saar stapt inmiddels vrolijk rond op haar nieuwe schoenen. Ga nog maar lekker genieten!! Xxx
Ha, goed opgelost. Shit happens, nou ja, gelukkig niet al te erg. Kan je ook weer genieten dat het opgelost is ;-)
NB
Ik heb al vaker gereageerd. Maar merk nu dat ik ook nog opslaan moet aanklikken. Slimmeke!!
Hoi Ria ,
Weer genoten van jouw mooie verhalen en foto's.Het is bijna niet bij te benen wat je alle maal ziet.Wel schrikken van die lekke band. Bewondering voor jouw kalmte en nuchterheid.Geniet nog van de resterende tijd.Groetjes
Ha Ria, jij weet ook overal raad op, geloof ik. Niet bang geweest dat je auto er vandoor zou gaan terwijl jij hulp ging halen? Waarschijnlijk is die kans groter in Nederland, denk ik nu. De foto's zijn weer prachtig!!!
We wensen je een goed ontbijtje en weer een heel fijne dag. Liefs uit zonnig Ede
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}